O książce: 1983 / Notatki (nazwijmy je tak) P. I. Demaison omawiają najróżniejsze aspekty życia chanatu Buchary. Jakich informacji autor nie podaje? Oto sprawy najwyższej wagi – stan handlu, ceny, Brytyjczycy, armia, która ma tylko cztery stare działa, a jednocześnie – życie, zwyczaje, ulice, domy, szkoły, madrasy, meczety, łaźnie, w w którym z jakiegoś powodu panuje nieprzyjemny zapach wody i np. informacja, że ​​zwierzchnik duchowieństwa pali spokojnie, choć jest to zabronione pod groźbą hańby... Widzimy Bucharę, widzimy żywych ludzi W ogóle wszystko! opisano w najbardziej szczegółowy i dokładny sposób, podano najdokładniejsze liczby i interesujące fakty. Cóż za odkrycie dla historyka! Kolejny dokument dotyczący chanatu Buchary z lat 30. ubiegłego wieku ściśle współgra z ważnymi naukowo materiałami P.I. To jest „Notatka sporządzona na podstawie opowieści 10. batalionu linii Orenburg pod dowództwem chorążego Witkiewicza, dotycząca jego trasy do Buchary i z powrotem”. Opublikowana także w tym wydaniu, zachowała się w kilku odręcznych egzemplarzach – w Archiwum Akademii Nauk ZSRR; Centralne Państwowe Archiwum Wojskowo-Historyczne ZSRR i ewentualnie w funduszach Centralnego Państwowego Archiwum Literatury i Sztuki ZSRR.